ΚΑΚΩΣΗ ΜΗΝΙΣΚΟΥ
Σε κάθε γόνατο υπάρχουν δυο ημισεληνοειδή ινοχόνδρινα τμήματα, ο έσω και ο έξω μηνίσκος. Χρησιμεύουν στην αύξηση της σταθερότητας του γόνατος, στην απορρόφηση των κραδασμών και στη βελτίωση της σχέσης επαφής μηριαίων και κνημιαίων κονδύλων. Κάκωση ενός από τους μηνίσκους μπορεί να γίνει από βίαιη στροφική κίνηση ή να δημιουργηθεί προοδευτικά από επανειλημμένες μικροκακώσεις.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα είναι πόνος ή απλή ευαισθησία κατά την πίεση στην έσω ή έξω αρθρική σχισμή ανάλογα με το μηνίσκο που έπαθε ρήξη. Όταν η ρήξη είναι επιμήκης με αναδίπλωση τότε μπορεί να προκληθεί εμπλοκή της άρθρωσης του γόνατος σε κάμψη, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η πλήρης έκταση του γόνατος. Άλλα συμπτώματα είναι η διόγκωση του γόνατος, το αίσθημα βάρους στο γόνατο και η αστάθεια.
ΡΗΞΗ ΤΟΥ ΕΣΩ ΠΛΑΓΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
Η ρήξη του πλάγιου συνδέσμου είναι μια αθλητική συνήθως κάκωση. Ο σύνδεσμος είναι μια δυνατή δεσμίδα ινών συνδετικού ιστού ο οποίος προσφύεται από οστό σε οστό. Ο έσω πλάγιος σύνδεσμος υπάρχει στην εσωτερική πλάγια επιφάνεια του γόνατος. Ο έσω πλάγιος σύνδεσμος συνδέει το εσωτερικό τμήμα της κνήμης με το εσωτερικό τμήμα του μηριαίου ( βλέπε ανατομία γόνατος).
Ο έσω πλάγιος σύνδεσμος είναι ένας από τους σημαντικούς συνδέσμους του γόνατος. Προσφέρει μεγάλη σταθερότητα στο γόνατο αποτρέπει υπερβολικές κινήσεις στροφής καθώς και την κίνηση να λυγίζει το γόνατο προς τα μέσα (βλεσότητα). Όταν οι παραπάνω κινήσεις γίνουν με μεγάλη δύναμη και μεγάλο βαθμό ώστε να υπερβαίνουν τις δυνάμεις του συνδέσμου τότε ο σύνδεσμος τραυματίζεται.
Η παραπάνω κατάσταση ονομάζεται ρήξη έσω πλαγίου συνδέσμου. Ο τραυματισμός ποικίλει από μικρή διάταση των ινών του με αποτέλεσμα λίγο πόνο, μέχρι και ολική ρήξη του με αποτέλεσμα σοβαρό πόνο και ανικανότητα.
Η ρήξη του έσω πλάγιου συνδέσμου ταξινομείται ως εξής:
Βαθμός 1: ένας μικρός αριθμός ινών του συνδέσμου έχει υποστεί ρήξη δημιουργώντας λίγο πόνο αλλά επιτρέπεται πλήρης δραστηριότητα.
Βαθμός 2: ένας σημαντικός αριθμός ινών του συνδέσμου έχει υποστεί ρήξη και ως αποτέλεσμα μερικό περιορισμό της δραστηριότητας.
Βαθμός 3: όλες οι ίνες του συνδέσμου έχουν υποστεί ρήξη με αποτέλεσμα αστάθειας στο γόνατο και μεγάλη απώλεια λειτουργικότητας.
Συνήθως τραυματίζονται και άλλες δομές του γόνατος όπως οι μηνίσκοι και οι χιαστοί σύνδεσμοι. Σε αυτή την περίπτωση η χειρουργική αποκατάσταση είναι απαραίτητη.
Συμπτώματα
Οι ασθενείς με ρήξης του έσω πλάγιου συνδέσμου συνήθως ακούν ένα χαρακτηριστικό "κλικ" την στιγμή του τραυματισμού.
Σε ήπιους τραυματισμούς η δραστηριότητα μπορεί να συνεχιστεί και να εμφανιστεί ή να αυξηθεί ο πόνος, το οίδημα και η δυσκαμψία μετά το τέλος της δραστηριότητας ή την επομένη το πρωί.
Συχνά ο πόνος βιώνεται από τον ασθενή στην πλάγια εσωτερική πλευρά του γόνατος.
Σε περίπτωση ολικής ρήξης υπάρχει σοβαρός πόνος κατά τον τραυματισμό αν και μερικές φορές σύντομα υποχωρεί. Οι ασθενείς βιώνουν επίσης μια αίσθηση ότι το γόνατο "βγαίνει" από την θέση του.
Στην ολική ρήξη η δραστηριότητα είναι αδύνατο να συνεχιστεί λόγο σοβαρού πόνου και αστάθειας. Μετά τον τραυματισμό είναι δύσκολο για τον ασθενή να φορτίσει το σκέλος.
Αίτια
Ρήξη συμβαίνει κατά την διάρκεια δραστηριοτήτων οι οποίες φορτίζουν τον σύνδεσμο. Αυτό συνήθως συμβαίνει με μια ξαφνική κίνηση αν και μερικές φορές συμβαίνει λόγω επαναλαμβανόμενων φορτίσεων που ασκούνται στην άρθρωση.
Υπάρχουν 2 κυρίως κινήσεις οι οποίες φορτίζουν τον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο.
Όταν μια από αυτές τις κινήσεις συμβούν (ή συνδυασμός τους) και το φορτίο που ασκηθεί στον σύνδεσμό είναι μεγαλύτερο από αυτό που αντέχει τότε έχουμε τραυματισμό του συνδέσμου. Ρήξη του έσω πλάγιο συνδέσμου έχουμε συχνά σε αθλήματα επαφής (π.χ. ποδόσφαιρο, μπάσκετ) ή σε αθλήματα όπου απαιτούνται ξαφνικές αλλαγές κατεύθυνσης (π.χ. σκι).
Ο πιο συνηθισμένος μηχανισμός κάκωσης είναι η στροφή του μηρού πάνω στην κνήμη όταν το βάρος όλου του σώματος πέφτει στο ένα πόδι (π.χ. κατά την προσγείωση από άλμα).
Άλλος μηχανισμός κάκωσης του συνδέσμου είναι ότι μια εξωτερική δύναμη αναγκάζει το γόνατο μα λυγίζει σε λάθος κατεύθυνση ( π.χ. όταν κάποιος παίχτης πέσει με δύναμη στην εξωτερική πλευρά του γόνατος.
ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑ ΑΧΙΛΛΕΙΟΥ ΤΕΝΟΝΤΑ
Όταν οι μυς της γάμπας συσπώνται, ασκείται δύναμη και στον αχίλλειο τένοντα. Όταν η σύσπαση αυτή είναι υπερβολικά μεγάλη ή επαναλαμβάνεται πολλές φορές τότε ο τένοντας τραυματίζεται. Τον τραυματισμό του ακολουθεί εκφύλιση και φλεγμονή. Αυτό συμβαίνει τραυματικά αφού έχει ασκηθεί μεγάλη τάση στον τένοντα (η οποία είναι πέρα από τα όρια αντοχής του) ή από σταδιακούς "μικροτραυματισμούς" λόγο υπέρχρησης.
Συμπτώματα
Οι ασθενείς με μερική ρήξη νοιώθουν συνήθως πόνο κατά την διάρκεια μιας δραστηριότητας όπως περπάτημα (ιδιαίτερα σε ανηφόρες), ανεβοκατέβασμα σκάλας, τρέξιμο, άλμα ή πηδηματάκια. Ο πονος εντοπίζεται στην περιοχή του αχίλλειου τένοντα ( πίσω από την ποδοκνημική άρθρωση) . Επίσης δυσκαμψία και ενόχληση εμφανίζεται στην περιοχή το πρωί , ειδικά αν την προηγούμενη μέρα είχε προηγηθεί κάποια δραστηριότητα η οποία ερέθισε τον τένοντα (πχ πολύωρο περπάτημα).
Αίτια
Η τενοντίτιδα αχίλλειου συμβαίνει συνήθως από επαναλαμβανόμενα φορτία τα οποία ερεθίζουν τον τένοντα . Αυτό συμβαίνει σε δραστηριότητες όπως το υπερβολικό περπάτημα , τρέξιμο , άλματα και σε ασκήσεις με βάρη που προορίζονται για την ενδυνάμωση των γαστροκνημίων μυών . Πιο σπάνια η τενοντίτιδα αχίλλειου συμβαίνει ξαφνικά στην προσπάθεια άρσης ενός βάρους μεγαλύτερο από αυτό ου αντέχει ο τένοντας. Αυτό μπορεί να συμβεί κατά την απότομη προσγείωση από ένα άλμα . Τενοντίτιδα επίσης μπορεί να αναπτυχτεί μετά από ρήξη αχίλλειου ή διάστρεμμα ποδοκνημικής τα οποία δεν αποκαταστάθηκαν επαρκώς . Όσο αφορά τους αθλητές η τενοντίτιδα αχίλλειου παρουσιάζετε περισσότερο σε αθλήματα όπως ο μαραθώνιος , το τρίαθλο , το ποδόσφαιρο και η ενόργανη γυμναστική.
ΔΙΑΣΤΡΕΜΜΑ
Η λέξη «διάστρεμμα» είναι αρχαία ελληνική, προερχόμενη από το ρήμα «διαστρέφω» (διά + στρέφω = διαστρεβλώνω, παραμορφώνω). Στην νεοελληνική καθομιλουμένη το «διάστρεμμα» αποκαλείται και «στραμπούληγμα» (ιταλικής ετυμολογίας από το strambare και strangolare). Διάστρεμμα της ποδοκνημικής αρθρώσεως ονομάζεται η βίαιη διάταση των συνδέσμων ή η τραυματική ρήξη (διατομή) αυτών και του θυλάκου της άρθρωσης.
Ταξινόμηση του διαστρέμματος:
1ου Βαθμού (ελαφρό διάστρεμμα), όπου έχουμε διάταση των συνδέσμων και του θυλάκου της άρθρωσης
2ου Βαθμού (μέσης βαρύτητας), όπου έχουμε μερική ρήξη των συνδέσμων και του θυλάκου της άρθρωσης
3ου Βαθμού (βαρύ διάστρεμμα), όπου έχουμε πλήρη ρήξη των συνδέσμων και του θυλάκου της άρθρωσης
Χρόνιος πόνος στην ποδοκνημική άρθρωση μετά από διάστρεμμα: Εάν ένα διάστρεμμα ποδοκνημικής (χωρίς κάταγμα) δεν αποκατασταθεί μέσα σε 3 – 6 μήνες πλήρως και ο ασθενής παραπονείται για πρήξιμο, δυσκαμψία και δυσκολία στην άθληση, τότε μπορεί να υπάρχει οστικό οίδημα, μετατραυματική αστάθεια, μετατραυματικά οστεόφυτα, άσηπτη νέκρωση οστού, διάφορες αρθρίτιδες κλπ.
Συμπτώματα
Συμπτώματα Τα συμπτώματα μπορεί να είναι οίδημα, αιμάτωμα, πόνο, περιορισμένη κινητικότητα της άρθρωσης και χωλότητα (ο ασθενής δεν μπορεί να βαδίσει εύκολα), ενώ συχνά συνοδεύεται από εκχύμωση (μελάνιασμα), που οφείλεται στη διαρροή αίματος στους ιστούς μετά τον τραυματισμό. Παρά το ότι η διάγνωση τίθεται κλινικά, είναι απαραίτητος ο ακτινολογικός έλεγχος, ώστε να αποκλειστεί η συνύπαρξη κατάγματος.